Het boek “Kun je een rups leren vliegen?” gaat over Transformationeel leiderschap. Volgens de schrijvers zijn we toe aan een nieuw soort leiderschap. Een leider die niet werkt aan verandering maar aan transformatie. Het voornaamste verschil is dat verandering zich richt op het aanpakken van een bestaande situatie en dat transformatie gaat over een kwantumsprong naar een totaal nieuwe dimensie. De schrijvers gebruiken de metafoor “van rups tot vlinder” om dit duidelijk te maken. Ter inspiratie hieronder een stukje.
Transformationeel leiderschap gaat over meer “jezelf worden”
Elk van ons is wezenlijk in staat om de rups in ons te transcenderen en, om daarna als vlinder, anderen te inspireren tot een gelijkwaardig proces. Transformatie gaat over het bevrijden van potentieel en dus over meer jezelf worden. In de woorden van Warren Bennis: “In feite komt het proces dat iemand tot echte leider maakt neer op echt jezelf worden”. Dat betekent dat je alle valse zelfbeelden wilt opgeven. Dat je geen rollen meer speelt uit eigen belang of angst. Dat je gedreven wordt door innerlijke principes en visie in plaats van door uiterlijke factoren. Dat je eerder je positie wilt opgeven dan je integriteit.
Het zelf ontplooide individu is dan bevrijd van de ketenen van het maatschappelijke conformisme. Diep van ons hebben we allen de drang naar dat soort vrijheid. We zijn meestal te bang om er de prijs voor betalen, maar intuïtief bewonderen we het in de mensen die wel betaald hebben: Gandhi, Martin Luther King, Jezus van Nazareth, Boeddha en vele anderen die ons blijven inspireren tot grootsheid. Tot welke grootsheid? Onze eigen grootsheid, de vlinder in elk van ons, ons echte zelf. Een transformationeel leider is iemand die inspireert tot grootsheid, iemand die compromisloos gelooft in jouw talenten en mogelijkheden.
Leiderschap als een staat van bewustzijn
De bewustzijnsstaat die nodig is om toegang te krijgen tot transformationeel leiderschap is een staat van meesterschap. Meesterschap over je persoonlijke zelf. Pas dan kan je ware zelf, je transpersoonlijk zelf schitteren. Zelfmeesterschap is een kwestie van energie en een kwestie van perceptie. Het is de verschuiving van puur zintuiglijke waarneming naar meer dan zintuiglijke waarneming. Meesters werden in de Oudheid “zieners” genoemd. Zij zien dimensies die er wel zijn, maar die door “rupsen” niet gezien worden. Dit komt omdat er een uitgesproken verschil bestaat tussen hoog energetische perceptie en laag energetische perceptie.
Hoog energetische perceptie ziet het “ding” en tegelijkertijd ook de potentie in het “ding”. Hoog energetische perceptie, meer dan puur zintuiglijke waarneming, is holistisch. Het is een instant, subjectief, oordeelvrij, integrerend proces dat op geen enkele manier op anderen overdraagbaar is. Het ontvouwt zich samen met je eigen ontplooiing. Je neemt dan waar voorbij de vorm. Je ziet dan mogelijkheden waar anderen problemen zien. En in dat proces van niet-oordelend waarnemen word je zelf getransformeerd en word je een transformerende kracht voor anderen.
Uit het boek: Kun je een rups leren vliegen? Auteurs Jan Bommerez en Kees van Zijtveld. Uitgeverij Nieuwe Dimensies
Wauw, mooi omschreven en tegelijkertijd beeldend. Ik zie de film voor mij en herken hierin een stuk van mijn eigen proces. Een mooi begin voor dit nieuwe jaar.