Veel chaos in de wereld ontstaat doordat mensen zichzelf niet waarderen. Omdat ze nooit sympathie of zachtheid ten opzichte van zichzelf hebben ontwikkeld kunnen ze geen harmonie of vrede in zichzelf ervaren en dientengevolge stralen ze disharmonie en verwarring naar anderen uit. In plaats van ons leven te waarderen, beschouwen we ons bestaan vaak als vanzelfsprekend of ervaren we het als een drukke last. Mensen dreigen met zelfmoord omdat het leven niet aan hun verwachtingen voldoet. Ze chanteren anderen met de dreiging dat ze zelfmoord zullen plegen als bepaalde dingen niet veranderen. Uiteraard moeten we ons leven serieus opvatten, maar dat betekent niet dat we onszelf tot de rand van de afgrond moeten drijven door te blijven klagen over onze problemen of wrok te blijven koesteren tegen de wereld. We moeten persoonlijke verantwoordelijkheid aanvaarden voor het verhogen van ons levenspeil.
Wanneer we onszelf niet straffen of veroordelen maar wat meer ontspannen en waardering hebben voor ons lichaam en onze geest, beginnen we contact te maken met de notie van fundamentele goedheid in onszelf. Het is heel belangrijk dat we bereid zijn open te zijn tegenover onszelf. Door zachtheid ten opzichte van onszelf te ontwikkelen krijgen we duidelijk zicht op onze problemen en onze mogelijkheden. We hebben niet het gevoel dat we onze problemen moeten negeren of onze mogelijkheden moeten overschatten. Dit soort zachtheid en waardering ten opzichte van onszelf hebben we hard nodig. Het vormt de basis voor het helpen van onszelf en het helpen van anderen.
Als mensen hebben we iets in ons dat fundamenteel werkzaam is, iets wat ons in staat stelt ons levenspeil te verhogen en onszelf volledig wakker te maken. Dat fundamenteel werkzame staat altijd tot onze beschikking. We hebben een geest en een lichaam die ons zeer dierbaar zijn. Omdat we een lichaam en geest hebben kunnen we de wereld begrijpen. Het bestaan is een wonderschoon en kostbaar gegeven. We weten niet hoelang ons leven zal duren. Waarom zouden we er niet zo veel mogelijkheid mee doen? Of op het minst waarderen nog voor we er iets mee doen? 
Uit: “Shambhala, De weg van de krijger” door Chögyam Trungpa. Te verkrijgen bij Uitgeverij Juwelenschip