Een eigen mening hebben wordt als heel belangrijk gezien, lijkt het soms wel. Het zegt natuurlijk iets over jezelf, waarvoor je staat en wat je belangrijk vindt. En soms wordt er van jouw verwacht dat je een eigen mening hebt. Maar wanneer heb ik een eigen mening? Volgens mij als ik er goed over heb nagedacht, zeker weet dat ik volledig achter staat en de consequenties ervan weet. Maar dat is maar mijn mening.
Wat interessant is, is wat er gebeurt als twee personen een mening delen. Iedereen kent het gevoel wel. Je hebt (ongeveer) dezelfde mening als de ander en jullie voelen (of vullen) elkaar aan, je raakt geïnspireerd, de ander lijkt jouw te kennen en je voelt een band. Een mening delen is iets moois want als je dezelfde mening hebt als een andere dan staan jullie aan dezelfde kant. Als je het zo bekijkt dan heeft een mening hebben, sociaal gezien, een bepaalde functie en is het voor een andere belangrijk dat je jouw mening deelt.
Het delen van een mening betekent wel dat jouw mening iets minder van jouw wordt, dat lijkt mij altijd het geval als je iets deelt. Je kan erachter komen dat je gedeeltelijk met elkaar eens ben over een onderwerp. Je kan de andere beïnvloeden en de andere kan jouw beïnvloeden. Je mening kan ook beïnvloedt zijn door je eigen ervaringen, persoonlijke omstandigheden en de media. Het lijkt, hoe ik het zo schets, alsof je mening nooit helemaal van jouw is, maar al jouw meningen bij elkaar maakt jouw uniek in de manier waarop jij naar de wereld kijkt.
Dus is mijn eigen mening belangrijk? Ik vind mijn eigen mening in die zin belangrijk dat het iets over mezelf zegt. Niets meer maar ook niets minder. Veel belangrijker vind ik te kijken waar mijn mening vandaan komt, waar het naar toe leidt en hoe het anderen beïnvloedt. Want een ding weet ik zeker en dat is dat wij elkaar continu beïnvloeden en zo de wereld maken zoals het is.